Кыртыштын инженердик-геологиялык классификациясы

Кыртыштын инженердик-геологиялык классификациясы — топурак кыртышынын жана бардык тоо тектердин инженердик-геологиялык жиктелиши. Жалпы, региондук, тармактык, жекече түрлөргө бөлүнөт. 1957-жылдагы жиктелиши боюнча монолиттүү (аска-зоокалуу) жана кесек талкаланган бөлүкчө деген түрлөрдөн турат. Монолит — бек, нык, бышык, бузулбаган, талкаланбаган тектер. Кристаллдык же камдашкан түзүлүшкө ээ. Талкаланган тектер борпоң, көзөнөкчөлүү, байланыштары жок. Магмалык (гранит, диорит, базальт), метаморфизмделген (гнейс, кварцит, мрамор), кээ бир чөкмө тектер (кумдук, конгломерат ж. б.) монолиттүү түзүлүшкө ээ. Талкаланган тектерге шагыл, кум, чопо кирет. Ар кандай белгилерине жараша мындай классификация өз ичинен бир нече топторго жана түрлөргө бөлүнөт.

Колдонулган адабияттар

• “Кыргызстан” улуттук энциклопедиясы: 4-том. Башкы редактору Асанов Ү. А. К 97. Б.: Мамлекеттик тил жана энциклопедия борбору, 2012. 832 бет, илл. ISBN 978 9967-14-104 -9