Папанов Анатолий Дмитриевич

Папанов Анатолий Дмитриевич (31-октябрь 1922-жыл, Вязьма (Смоленск облусу) — 5-август 1987-жыл, Москва) — советтик театр жана кино актеру, театр педагогу, режиссёр[1]. Анимацияланган сериялардын автору Сениби, шашпа!.

Папанов Анатолий Дмитриевич
Төрөлгөндөгү ысымы:

Анатолий Дмитриевич Папанов

Туулган датасы:

31 -октябрь 1922(1922-10-31)

Туулган жери:

Вязьма (Смоленск облусу), РСФСР, СССР

Өлгөн датасы:

5 -август 1987(1987-08-05) (64 жаш)

Өлгөн жери:

Москва

Жарандыгы:

 ССРС

Кесиби:

актёр

Карьерасы:

19371987

Багыты:

актёр

IMDb:

ID 0660311

Өмүр баяны

түзөтүү

31-октябрда 1922-жылы Смоленск провинциясынын Вязьма шаарында (азыркы Орусиянын Смоленск облусу) туулган. Атам — Дмитрий Филиппович Папанов (1897-1982) аскер адамы, темир жол түйүнүнүн күзөтүндө кызмат кылган; энеси — поляктарча Елена Болеславовна Росковская (1901-1973), милиндер, католик, оруска үйлөнүү үчүн жашыруун православдык динин кабыл алган.
Келечектеги актёрдун атасы көркөм театралдык иш-чараларга катышкан: ал Николай Плотников уюштурган трупта ойногон, лидер император театрларынын мурунку актрисасы Лучезарская (Вязьма гарнизонун командиринин жубайы) болгон. Сахнага чыккан жаш актердун алгачкы көрүнүштөрү ушул мезгилге таандык, ал (анын сиңдиси сыяктуу) спектаклге ылайык, эгерде балдар ошол жерде сюжет боюнча керек болсо.
1930-жылы үй-бүлө Москвага көчүп келип, Малые Кочки көчөсүнө (азыркы Доватор көчөсү) отурукташкан. Өспүрүм кезинде 2-Москвадагы Молодой подшипник заводунун оңдоочу цехинде куйуучу болуп иштеген. 17 жашында, Каушук заводунун Маданият үйүндө драма студиясында окуй баштаган, театрдын актерлору жетектеген сүйүүчүлүк театрдык ийрими. Э. Вахтангов, Василий Куза жетектеген — Папанов аны биринчи мугалими деп эсептеген.
1937-жылы ал биринчи жолу кинотасмаларда пайда болуп, «Ленин в Октябре» кинотасмасында кемечи катары ойногон. Андан кийин ал «көп жана өтө ийгиликтүү (орус. много и очень удачно)» кошумча иш-аракеттерди улантты.
Согуштун биринчи күндөрүнөн тартып, Папанов фронтто болгон. Улук сержант наамы менен ал зениттик артиллериялык взводго буйрук берген. 1942-жылы 22-мартта ал Харьковдун жанындагы курчоого алынган жана катуу жаракат алган: жарылуу оң бутун жарактан чыгарып, анын эки манжасын айрып салган. Алты ай ооруканада жатып, 21 жашында үчүнчү топтун майып болуп калган жана алгачкы жылдары камыш менен басууга аргасыз болгон.
Ал 1987-жылы 5-августта Москвада 65 жаш курагында «Холодное лето пятьдесят третьего…» тасмасын тартуудан кайтып келип, дүйнөдөн кайткан. Ушул маалда ысык сууну пландуу түрдө өчүрүү иши болуп өттү. Жүрөк-кан тамыр жетишсиздигинен жабыркап, муздак душка түшүүнү чечип, ваннада жүрөгү кармап, көз жумган. Актердун сөөгү ошол замат табыла элек. Өлгөн күнүн соттук-медициналык эксперттер белгилешкен, ошондуктан анын өлүмү кийинчерээк жарыяланган.
Ал Новодевичий көрүстөнүнө коюлган[2] (№10 участок). 1992-жылы анын мүрзөсүнө эстелик орнотулган (скульптор Давид Народицкий, архитектор Юрий Воскресенский).

Тасмаграфиясы

түзөтүү

Булактар

түзөтүү
  1. Театральная энциклопедия. Башкы. ред. П.А. Марков. 4-том — М.: Советская энциклопедия, Нежин — Сярев, 1965, 6 б.
  2. Могилы знаменитостей. Папанов Анатолий Дмитриевич (1922-1987)

Тышкы шилтемелер

түзөтүү