Титикака

Титикака (исп. Titicaca; жергиликтүү индей тилинде тити – пума (алардын ыйык туткан жаныбары) жана кака – аска) – Перу менен Боливиянын чек арасындагы көл. Борбордук Анд тоолорунда жайгашкан. Жер шарындагы бийик тоо (деңиз деңгээлинен бийиктиги 3812 м) көлдөрүнүн эн ириси. Тектоникалык кыймылдан пайда болгон. Аянты 8,3 миң км². Орточо терендиги 140-180 м, эң терең жери 304 м. Суусунун орточо температурасы 10-12°С. Жээги булуң-буйткалуу, тик. 300дөй дарыя куюп (ириси Рамис), Десагуадеро дарыясы агып чыгат. Ал Поопо көлүнө куят. Туздуулугу 1%о. Кеме жүрөт. Жээгинде жана майда аралдарында аймара жана кечуа элдери жашайт. Ири шаары жана порту – Пуно (Перу). Түштүк-чыгыш жээгинде жана аралдарында байыркы индей маданиятынын эстеликтери сакталган. Уламышта суунун астында Ванаку шаары калган деп айтылат.

Колдонулган адабияттар

“Кыргызстан” улуттук энциклопедиясы: 6-том. Башкы редактору Асанов Ү. А. К 97. Б.: Мамлекеттик тил жана энциклопедия борбору, 2014. 816 бет, илл. ISBN 978 9967-14-117-9