Монастырь (грек. μοναστήριον — дербиштин үжүрөсү) — бир катар динде бирдей эреже (устав) боюнча жашаган кечилдер (эркектер Монастыры) же кечил аялдар (зайыптар Монастыры) жамааты.

Алгачкы Монастырьлар буддизмде б. з. ч. 5- кылымдар ченде, христиан дининде 3—4- кылымда пайда болгон. Адегенде кечилдер күнүмдүк турмуштун убарасынан безип, жакырчылыкта күн өткөрүүнү көздөгөнү менен, жүрө-жүрө менчик күтүп, байып, үстөмдүк кылган түзүлүштүн идеол. таянычына айланган. Ке­чилдер милдети, коомдогу абалы жана байланышы, бедели боюнча катмарланып кеткеп.

1972-ж. дүйнө жүзүндо эркектердин 25 миң Монастырьы, аялдардын 100 миң Монастырьы болгон

Колдонулган адабияттар

түзөтүү

Кыргыз Совет Энциклопедиясы. Башкы редактор Б. О. Орузбаева. -Бишкек: Кыргыз Совет Энциклопедиясынын башкы редакциясы, 1979. Том 4. Лактация - Пиррол. -656 б.